Back Eksoplaneet Afrikaans Exoplaneta AN كوكب غير شمسي Arabic Ekzoplanet Azerbaijani Экзапланета Byelorussian Экзаплянэта BE-X-OLD Екзопланета Bulgarian বহির্গ্রহ Bengali/Bangla Ezplanedenn Breton Vansolarna planeta BS

Planeta estrasolar

Planeta estrasolar
tipu d'oxetu astronómicu
planeta y Objeto extrasolar (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Un planeta estrasolar o exoplaneta ye un planeta qu'orbita una estrella distinta al Sol y que, poro, nun pertenez al sistema solar. Los planetes estrasolares convirtiéronse n'oxetu d'investigación científica nel sieglu XX. Munchos astrónomos suponíen la so esistencia, pero escarecíen de medios pa identificalos. La primer detección confirmada fízose en 1992, col descubrimientu de dellos planetes de masa terrestre orbitando el púlsar Lich.[1] La primer detección confirmada d'un planeta estrasolar orbitando alredor d'una estrella de la secuencia principal (Dimidio) remóntase a 1995, de manu de los astrónomos Michel Mayor y Didier Queloz.[2]

Imaxe del descubrimientu del sistema de GJ 758, tomaes con HiCIAO nel telescopiu Subaru nel infrarroxu cercanu.(nel centru, escurecida pol coronógrafo) y los sos trés planetes (b, c y d) que la orbiten. Observaciones de multi-dómines demostraron movimientu orbital keplerianos en contra del sentíu del reló pa los trés planetes.
Beta Pictoris b en dambes elongaciones. Imaxe: creitu ESO/A.-M. Lagrange et al.
Imaxe del VLT NACO, tomada na banda-Ks, de GQ Lupi. El puntu débil de lluz a la derecha de la estrella ye'l compañeru fríu recién descubiertu GQ Lupi b. Ye 250 vegaes más débil que la mesma estrella y asitiáu 0,73 arcosegundos al oeste. A la distancia de GQ Lupi, esto correspuende a una distancia d'aproximao 100 UA. El norte ta enriba y l'este a la izquierda.
maxe coronógrafica d'AB Pictoris qu'amuesa al so pequeñu compañeru (inferior esquierda). Los datos fueron llograos el 16 de marzu de 2003 con NACO nel VLT, utilizando una mázcara de tapecimientu de 1,4 arcosegundos enriba de AB Pictoris.

De magar, el númberu d'afayos foi medrando añu tres d'añu. Tienen afayáose un total de 2748 sistemes planetarios, que contienen un total de 3668 cuerpos planetarios: 616[3] d'estos sistemes son múltiples, y 125 d'estos planetes tienen una masa perriba de les 13  MJ (1 MJ ye la masa de Xúpiter), polo que ye bien probable que sían nanes marrones.[4]La mayoría de planetes estrasolares conocíos son xigantes gaseosos igual o más masivos que'l planeta Xúpiter, con órbites bien cercanes a la so estrella y periodos orbitales bien curtios, tamién conocíos como xúpiteres calientes. Sicasí, créese qu'ello ye resultáu d'un sesgu d'información creáu polos métodos actuales de detección, qu'atopen más fácilmente a planetes d'esti tamañu qu'a planetes terrestres más pequeños. Con tou, entamen a detectase exoplanetes comparables al nuesu a midida qu'aumenten les capacidaes de detección y el tiempu d'estudiu. El primer sistema estrasolar afayáu con más d'un planeta foi Upsilon Andromedae.

Acordies con l'actual definición de "planeta", un planeta tien que orbitar una estrella.[5] Sicasí, considérase posible la esistencia de cuerpos planetarios non amestaos a la gravedá de nenguna estrella. Tales cuerpos, qu'avecen a ser nomaos planetes errantes o planetes interestelares na lliteratura científica, sedríen espulsaos del sistema nel que se formaron.

La NASA adelantró en xunu de 2010 que la Sonda Kepler, puesta n'órbita en marzu de 2009, detectó nicios de 706 exoplanetes nuevos nos sos primeros 43 díes de funcionamientu, 400 de los cualos tienen tamaños intermedios ente los de Neptunu y la Tierra. Les resultancies oficiales d'esta misión van ser publicaos en febreru de 2011,[6][7] pero los resultaos provisionales indiquen que siquier 60 de los planetes detectaos van tener un tamañu similar al de la Tierra (el doble del tamañu terrestre, o menos).[8]

El exoplaneta confirmáu más similar a la Tierra descubiertu orbitando dientro de la zona habitable ye, hasta xineru de 2015, Kepler-438b, con un índiz de semeyanza cola Tierra del 88 %. KOI-4878.01, un candidatu a planeta, tien un IST mayor (98 %).[9] De confirmase la so presencia, sería un posible análogu a la Tierra.

El 12 de xineru de 2012, la revista Nature publicó un artículu, firmáu por dellos científicos internacionales, onde utilizando'l métodu de microlentes gravitacionales asegúrase que toa estrella de la Vía Láctea tien de tener ente 0,71 y 2,32 planetes orbitando.[10]

  1. ↑ Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes Wolszczan
  2. ↑ Michel Mayor y Didier Queloz (1995). «A Jupiter-mass companion to a solar-type star». Nature 378. 355-359. http://www.nature.com/nature/journal/v378/n6555/abs/378355a0.html. 
  3. ↑ «Interactive Extra-cortil Planets Catalog». The Estrasolar Planets Encyclopedia.
  4. ↑ Schneider, Jean (25 d'abril de 2007). «Interactive Extra-cortil Planets Catalog». The Estrasolar Planets Encyclopedia. Consultáu'l 27 d'agostu de 2010.
  5. ↑ «Working Group on Estrasolar Planets: Definition of a "Planet"». IAU position statement (28 de febreru de 2003). Archiváu dende l'orixinal, el 2 d'avientu de 2015. Consultáu'l 9 de setiembre de 2006.
  6. ↑ «NASA afaya 700 posibles nuevos planetes fuera del Sistema Solar.» 17 de xunu de 2010. ABC. Consultáu'l 17 de xunu de 2010.
  7. ↑ acelera la carrera p'atopar el primer exoplaneta habitable.» 17 de xunu de 2010. El País. Consultáu'l 17 de xunu de 2010.
  8. ↑ «galaxa-ye-rica-en planetes similares-a-la tierra/#more-10216 La galaxa ye rica en planetes similares a la Tierra». Consultáu'l 28 de xunetu de 2010.
  9. ↑ Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes PHL
  10. ↑ «One or more bound planets per MilkyWay star from microlensing observations». Consultáu'l 12 de xineru de 2012.

Rich TVX News Network Site

Rich TVX News Network Info

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search